Ik las een recensie waarin het boek “Hoe erger hoe beter” van psycholoog Jeffrey Wijnberg besproken werd. Wijnberg is een voorstander van provocatief coachen, of zoals hij het noemt: de kunst van het kwetsen. Kwetsen om nieuwe inzichten te verkrijgen, wakker te schudden en in beweging te brengen.
Hoewel de doelen mij aanspreken, ben ik minder geneigd tot het ‘kwetsen’. Wat me wel aansprak is zijn “Nou en?!?” vraag; een vraag in antwoord op treurverhalen, drama’s, alles wat anders had moeten lopen en dat niet deed. Door in antwoord op zo’n verhaal de “Nou en?” vraag te stellen, blijft er weinig van het drama over.
Nou en?!?
En hoe is het nu?
En hoe is het nu?
Zelf gebruik ik hiervoor een vriendelijkere, maar minstens even effectieve variant, de vraag “En hoe is het nu?”. Wat je ermee doet is de ander uit het verleden halen naar het nu. Dus uit de verhalen, uit dat wat anders had gemoeten, maar toch echt voorbij is. Kortom: uit onveranderbaar verleden naar het heden. Probeer het maar ‘s, het kan ook bij jezelf. Wat je ermee doet is steeds de focus richten op het hier & nu, op wat er nu aan de orde is, wat er nu speelt, op wat je nu te doen staat.
Laat weten wat je ervan vindt
Ik ben benieuwd wat je van dit blog vindt, heb je het al geprobeerd om “En hoe is het nu?” te vragen om de focus op het heden te richten? Of werkt “Nou en?!” beter voor jou? Mail mij via peggy@methartenlef.nl, ik wissel graag van gedachten met je over hoe dit voor jou werkt. En leuk als je dit blog deelt via één van de onderstaande links.
PS Ik werd gewezen op het filmpje Stop it. Mooi voorbeeld van hoe het ook kan: <Stop it!>.
