Zeg jij altijd ‘ja’ en – bijna – nooit ‘nee’? Op de één of andere manier kan het idee ontstaan dat je uit liefde en/of respect voor de ander geen ‘nee’ kunt zeggen. Waardoor je dingen doet of laat voor de ander, zonder dat je dat zelf wilt. Bijvoorbeeld luistert naar eindeloze verhalen, omdat de ander zijn verhaal nou eenmaal kwijt moet. Naar een verjaardag gaat, omdat de ander dat zo belangrijk vindt. Een afspraak nakomt, omdat je nou eenmaal ooit ‘ja’ hebt gezegd.

‘Nee’ tegen onszelf

Niet dat er iets mis is met naar verjaardagen gaan, luisteren naar de ander of afspraken nakomen. Waar het wél omgaat is de vraag of je ook ‘ja’ zegt tegen jezélf! Vaak doen we dingen voor de ander en luisteren we daarbij niet naar wat we zelf willen, waarmee we feitelijk nee zeggen tegen onszelf.

Dus… begin met ‘ja’ te zeggen tegen jezelf

Wat is je wens, wat leeft er in jou, wat dient zich aan? Door dit serieus te nemen, kun je ‘ja’ zeggen met je eigen wensen als uitgangspunt. En dan bijvoorbeeld wel die afspraak nakomen, maar in een vorm die voor jou klopt. Of naar die verjaardag gaan op een andere dag, omdat je de jarige graag persoonlijk spreekt.

Vanuit een ‘ja’ naar jezelf, kun je pas volmondig ‘ja’ zeggen tegen de ander. Of ‘nee’ natuurlijk!

Nee of ja?
Ja of nee?

Laat weten wat je ervan vindt

Ik ben benieuwd wat je van dit blog vindt. Lukt het ‘ja’ zeggen ten jezelf? Mail mij via peggy@methartenlef.nl. En leuk als je dit blog deelt via één van de onderstaande links.