Het lijkt soms wel alsof we in deze wereld niet met vragen kunnen leven. Helderheid en duidelijkheid lijken het hoogste goed en onduidelijkheid, vragen zonder antwoorden benemen ons de ruimte om te leven:
Eérst antwoord, dán weer verder leven!
Daarom dit keer een gedicht van Rainer Maria Rilke (1875-1926), Wat mij beweegt, over vragen liefhebben als gesloten kamers, als een boek in een vreemde taal:
Wat mij beweegt
Men moet de dingen
de eigen, stille, ongestoorde ontwikkeling laten,
die diep van binnen komt
en die zich door niets laat haasten of versnellen;
eerst volledig rijpen –
en daarna baren…
Rijpen als een boom,
die zijn sapstroom niet stuwt
en die rustig in de lentestormen staat,
zonder angst
dat er straks geen zomer kan komen.
Die zomer komt toch!
Maar hij komt alleen bij de geduldigen,
die leven, alsof de eeuwigheid voor hen ligt,
zo zorgeloos stil en wijds.
Men moet geduld hebben
tegen de onopgeloste zaken in ons hart
en proberen,
de vragen zelf lief te hebben,
als gesloten kamers
en als boeken,
die in een zeer vreemde taal geschreven zijn.
Het komt er op aan alles te leven.
Als je de vragen leeft,
dan leef je misschien langzaam maar zeker
zonder het te merken,
op een goede dag
het antwoord in.
Was mich bewegt
Man muss den Dingen
die eigene, stille ungestörte Entwicklung lassen,
die tief von innen kommt
und durch nichts gedrängt oder beschleunigt werden kann;
alles ist ausgetragen –
und dann geboren…
Reifen wie der Baum,
der seine Säfte nicht drängt
und getrost in den Stürmen des Frühlings steht,
ohne Angst
dass dahinter kein Sommer kommen könnte.
Er kommt…!
Aber er kommt nur zu den Geduldigen,
die da sind, als ob die Ewigkeit vor Ihnen läge,
so sorglos, still und weit.
Man muß Geduld haben
gegen das Ungelöste im Herzen
und versuchen,
die Fragen selbst lieb zu haben,
wie veschlossene Stuben
und wie Bücher, die in einer sehr fremden Sprache geschrieben sind.
Es handelt sich darum, alles zu leben.
Wenn man die Fragen lebt,
lebt man vielleicht allmählich,
ohne es zu merken,
eines fremden Tages
in die Antworten hinein.
Waar zet jij jezelf klem?
Zit je met vragen en probeert je hoofd de antwoorden af te dwingen? Laat het los, richt je aandacht op andere zaken, ga iets doen waar je blij van wordt. En je zult merken dat het antwoord vanzelf tot je komt…
Laat weten wat je ervan vindt
En, lukt het om je vragen lief te hebben in plaats van je vast te bijten in een antwoord vinden? Mail mij via peggy@methartenlef.nl, ik wissel graag van gedachten met je over hoe dit voor jou werkt. En leuk als je dit blog deelt via één van de onderstaande links.