We noemen een dag anders en we voelen ons anders
Wat is dat toch een raar gegeven. We noemen een dag ‘maandag’ en hij voelt anders dan de dag die we ‘zondag’ noemen. Minder vrij, meer een doel, meer idee over wat er zou moeten gebeuren. Terwijl ik op zondag óók regelmatig werk…
Werkt dat voor jou ook zo? Uit onderzoek blijkt dat mensen die overwerkt raken het wel heel gewoon vinden om in hun privétijd te werken, maar in werktijd naar de film gaan als volstrekt onmogelijk zien…
Terug naar de maandagmorgen. Soms zijn er afspraken, word je op je werk verwacht, heb je een overleg bij een klant. Dat is niet waar dit blog overgaat. Waar het wel over gaat:
Laat je niet gek maken door je hoofd
Ons hoofd eist de hoofdrol op
De onrust die ik hierboven beschrijf, of piekeren over wat komen gaat, bezig blijven met wat er gebeurd is: het wordt allemaal veroorzaakt door ons hoofd. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een fan van het hoofd, maar niet in de hoofdrol. Want waar het voor mij steeds weer overgaat, is over voelen wat er aan de hand is en wat mij te doen staat (en dat kan ook ‘laten’ zijn).
Dus… wat te doen?
Terug naar het voorbeeld van vanmorgen, wat te doen? Onderzoek! Ik voel de onrust, onderzoek waar het overgaat. Realiseer me dat het draait om ‘aan het werk!’. En stel mezelf de vraag of dat ook werkelijk is wat er nu aan de orde is. Of is het oké om in zon, in de heerlijk geurende tuin van mijn koffie & krant te genieten en het werken als vanzelf te laten ontstaan (of niet, ook dat kan natuurlijk een uitkomst zijn)? Het antwoord vanmorgen was “ja, dat is oké”. En je ziet: als vanzelf ontstond er ook werk!
Laat weten wat je ervan vindt
En, hoe werkt dit voor jou? Ik hoor het graag, mail mij via peggy@methartenlef.nl. En leuk als je dit blog deelt via één van de onderstaande links.